Boventallig en dan?
Twee jaar geleden werd ik boventallig verklaard bij een groot verzekeringsconcern. Natuurlijk is het even slikken als je 50 plus bent en na 30 jaar full time te hebben gewerkt (waarvan 15 jaar op managementniveau), ineens thuis komt te zitten. Na 2 maanden flierefluiten (zeer aan te raden), ben ik gaan nadenken over mijn profiel en mijn ambities. Wilde ik nog wel fulltime, op volle kracht en in een commerciële omgeving mijn werk blijven doen? Mijn werk was manager van een communicatieafdeling trouwens. De discussie in mijn hoofd, liep in het kort als volgt: “Een beetje genieten van het leven is ook niet verkeerd. Maar ja, ik heb een hoop kennis en ervaring, zonde om dat niet meer te gebruiken. En na 2 maanden R&R, is het tijd om weer wat nuttigs doen. In beweging blijven jij! “
Een profiel en netwerken is een eerste stap
Hoe pak je zoiets aan? Een format voor een profiel was snel ingevuld: het communicatie vak blijft interessant juist met alle digitale ontwikkelingen. Ik moest alleen wel zorgen dat ik relevant bleef. Maar de branche moest anders: non profit organisaties en sociale ondernemingen. Een branche waar ik met mijn kennis en ervaring een goede toegevoegde waarde kan hebben. Mits ik al die theoretische kennis ook op pragmatische manier kon toepassen.
Vrijwilligerswerk vanuit je eigen vak
Hoe zorg je dat je een branche beter leert kennen? Netwerkgesprekken zijn dan natuurlijk een goede bron van informatie. Maar ik wilde ook werkervaring opdoen. Mijn theorie toetsen aan de praktijk. Vrijwilligerswerk bleek de oplossing. Ik ben als communicatieadviseur voor een stichting aan de slag gegaan: de Stichting Ideële Advisering. Een stichting die geheel draait op vrijwilligers en waar maatschappelijke organisaties advies kunnen vragen over beleidszaken, financiën, Marketing Communicatie en HR vragen. In de afgelopen twee jaar heb ik een kleine vijftien opdrachten gedaan voor maatschappelijke organisaties. Onbetaald overigens. Maar de werkervaring en alle prettige contacten die ik heb opgedaan zijn onbetaalbaar.
Al die tijd ben ik blijven solliciteren naar betaald werk. Maar wel gericht op functies en vooral bedrijven die me aanspraken, waarin ik kon geloven. Mijn vrijwilligerswerk heeft mij enorm geholpen om een beeld te krijgen van wat ik wilde gaan doen. Maar wellicht belangrijker: ik ben in beweging gebleven en ben veel positieve ervaringen rijker.
En nu gewoon verder
Nu na 2 jaar, 162 netwerkgesprekken, 74 sollicitatiebrieven en 10 sollicitatiegesprekken heb ik een leuke baan gevonden bij een sociale onderneming. Voor het eerst van mijn leven ga ik parttime werken. Met ruimte voor mijn vrijwilligerswerk. En ook nog in mijn eigen communicatie vak. Mooier kan toch niet?
No responses yet